Γερμανός δημοσιογράφος για Τσίπρα: Κι αν δεν θέλεις να είσαι αδελφός μου…

Ο δημοσιογράφος Μίχαελ Μάρτενς παρουσιάζει το ζήτημα που προέκυψε με τη συνέντευξή του από τον επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα που έληξε άδοξα

Με τη γερμανική παροιμία «κι αν δεν θέλεις να είσαι αδελφός μου… (θα σου σπάσω το κεφάλι)» ως τίτλο, παρουσιάζει στη σημερινή Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung ο δημοσιογράφος Μίχαελ Μάρτενς (φωτό) παρουσιάζει το ζήτημα που προέκυψε με ***τη συνέντευξή του από τον επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα που έληξε άδοξα.

Ο κ. Μάρτενς παραθέτει απομαγνητοφωνημένη την συνομιλία του με τον κ. Τσίπρα, ενώ αναφέρεται και σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Αυγή», την οποία χαρακτηρίζει «κομματική εφημερίδα» και την παρομοιάζει με την «Bayernkurier», η οποία εκδίδεται στην Βαυαρία από τους Χριστιανοκοινωνιστές (CSU).

Στο δημοσίευμα της «Αυγής», σύμφωνα με το γερμανικό άρθρο, ο κ. Μάρτενς «φαίνεται να έχει εμπνευστεί από το ύφος ανθύπατου, με το οποίο συνηθίζουν να εμφανίζονται οι συμπατριώτες του, πολιτικοί και στελέχη της τρόικας, όταν κάνουν βόλτες στα γραφεία της ελληνικής κυβέρνησης».

Η συνέντευξη, σύμφωνα με τον Γερμανό ανταποκριτή στην Νοτιοανατολική Ευρώπη -με έδρα στην Κωνσταντινούπολη- διήρκεσε επτά λεπτά και πενήντα δευτερόλεπτα και περιελάμβανε πέντε ερωτήσεις, έως ότου ο κ. Τσίπρας «πετάξει έξω» τον δημοσιογράφο.

Στην πρώτη ερώτηση ο κ. Μάρτενς ερωτά τον Αλέξη Τσίπρα αν διαθέτει χιούμορ, αναφερόμενος κατόπιν στις γελοιογραφίες της «Αυγής» που παρουσίαζαν την Άγγελα Μέρκελ να μιλά με τον Αδόλφο Χίτλερ.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απαντά ότι η σάτιρα δεν έχει περιορισμούς και παραπέμπει σε δημοσιεύματα των περιοδικών Focus και Spiegel για την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Τονίζει δε ότι αυτή η σάτιρα και στις δύο πλευρές «χαρακτηρίζεται συχνά από λεπτή αίσθηση του χιούμορ, η οποία όμως συχνά αδικεί την πολιτικώς ορθή σκέψη, την οποία πρέπει να έχουμε στις σχέσεις των δύο λαών».

Σε επόμενη ερώτηση, ο δημοσιογράφος αποδίδει σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκφράσεις όπως «Δ’ Ράιχ» και «Κουίσλινγκ» τους Γ. Παπανδρέου και Αντ. Σαμαρά, για να του επισημάνει ο κ. Τσίπρας ότι δεν διαθέτει σωστή ενημέρωση και ότι τέτοιες απόψεις εκπροσωπούνται από την εθνικιστική δεξιά.

 «Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι το πρόβλημα δεν αφορά τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, αλλά ότι είναι ευρωπαϊκής φύσης και απαιτεί ευρωπαϊκή λύση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί με τις πολιτικές της κυρίας Μέρκελ, οι πολιτικές αυτές καταστρέφουν όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη» τονίζει ο κ. Τσίπρας, σύμφωνα με το γερμανικό δημοσίευμα.

Ο κ. Μάρτενς στο άρθρο του σχολιάζει ότι «ο πιθανός μέλλων πρωθυπουργός της Ελλάδας μιλά ήσυχα και ήρεμα, αλλά οι εκφράσεις του προσώπου και η γλώσσα του σώματός του δείχνουν ότι είναι θυμωμένος» και συνεχίζει: «Πιθανόν γνωρίζει ακριβώς ότι ο ισχυρισμός πως η εφημερίδα του κόμματός του δεν χρησιμοποιεί απερίγραπτες συγκρίσεις με τους Ναζί είναι λάθος.

Ακόμη και μια βιαστική ανάγνωση της “Αυγής” το αποδεικνύει.

Όχι μόνο γελοιογραφίες, όπως το τηλεφώνημα μεταξύ Μέρκελ-Χίτλερ, το αποδεικνύουν», σημειώνει ο δημοσιογράφος και παραθέτει αποσπάσματα από δημοσιεύματα της «Αυγής», τα οποία, όπως λέει, αποδεικνύουν τον ισχυρισμό του, αλλά και σχετικές δηλώσεις του αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνου Καμμένου, για να καταλήξει ότι «ο αριστερός λαϊκιστής Τσίπρας και ο δεξιός λαϊκιστής Καμμένος συνεργάζονται – ζουν σε παρόμοιους κόσμους».

Σχετική είναι η προτελευταία ερώτηση του Μίχαελ Μάρτενς προς τον κ. Τσίπρα: «Αν τέτοιες δηλώσεις προέρχονται μόνο από εθνικιστές, γιατί φλερτάρετε με ημιφασιστικά κόμματα, όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες;». «Φλερτ με…;», ερωτά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Με ημιφασιστικά κόμματα», επαναλαμβάνει ο δημοσιογράφος. «Ημι….;», λέει ξανά ο κ. Τσίπρας. «…φασιστικά κόμματα», επανέρχεται ο κ. Μάρτενς.

«Και πάλι, δεν είστε καλά πληροφορημένος.

 Δεν μπορείτε να χαρακτηρίζετε ημιφασιστικό ένα κόμμα το οποίο εκπροσωπείται στη Βουλή και έχει μια διαφοροποιημένη δημοκρατική παρουσία στην πολιτική ζωή.

Ακόμη και αν διαφωνούμε μαζί τους σε μια σειρά από θέματα, δεν επιτρέπεται κανείς να χαρακτηρίζει ημι-φασιστικό ένα κόμμα, το οποίο εκφράζει μια πολιτικά σωστή θέση για την κυρία Μέρκελ.

Και θα ήθελα να σας παρακαλέσω να αλλάξετε την διατύπωση της ερώτησής σας» απαντά ο Αλέξης Τσίπρας.

«Ο Τσίπρας έχει δίκιο» παραδέχεται ο δημοσιογράφος στο σημερινό του άρθρο και συνεχίζει:

 «Η λέξη “ημιφασιστικό” είναι ανάρμοστη, μια ανόητη υπερβολή.

Ο χαρακτηρισμός “λαϊκιστικό δεξιό” θα ήταν καλύτερος για το κόμμα. Λίγο μετά τη συνέντευξη απολογήθηκα για την επιλογή των λέξεων γραπτώς στον Τσίπρα. Αλλά δεν ήταν αυτό το θέμα για εκείνον. Στο να με πετάξει έξω συνέβαλε η πέμπτη ερώτηση.

Αυτή ήταν:

 ”Τον Ιούνιο του 2012 είπατε ότι τα κυβερνητικά κόμματα, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, υπέστειλαν την ελληνική σημαία και την παρέδωσαν στην Άνγκελα Μέρκελ. Έτσι, τουλάχιστον, μεταφέρθηκαν οι δηλώσεις σας από τα ΜΜΕ. Μπορείτε να εξηγήσετε τι σήμαινε αυτό;”».

«Τον Ιούνιο;» ερωτά ο κ. Τσίπρας. «Τον Ιούνιο του 2012 είπατε, σύμφωνα με την “Καθημερινή”, ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπέστειλαν την ελληνική σημαία και την παρέδωσαν στη Μέρκελ. Αν πρόκειται για ακριβή μεταφορά -κάτι που δεν το γνωρίζω- τι σήμαινε;» επαναλαμβάνει ο δημοσιογράφος, για να απαντήσει ο Έλληνας πολιτικός: «Δεν θυμάμαι να έχω πει κάτι τέτοιο».

 Με αυτή τη φράση, αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Μάρτενς, ο κ. Τσίπρας έδωσε τέλος στη συνέντευξη, παραπονούμενος για κακοήθεις ερωτήσεις και λέγοντας ότι ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις παρέδωσαν την ελληνική σημαία στην κυρία Μέρκελ.

Ο Γερμανός δημοσιογράφος αναφέρεται, σε αυτό το σημείο, σε βίντεο από την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Αλέξη Τσίπρα πριν από τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, το οποίο, όπως υποστηρίζει, αποδεικνύει το αντίθετο, καθώς και σε σχετικό δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.

Τρεις ώρες μετά το τέλος της συνέντευξης, η συνεργάτιδα του κ. Τσίπρα, Δανάη Μπαντογιάννη, τηλεφώνησε, σύμφωνα με το δημοσίευμα, στον κ. Μάρτενς και απαίτησε να μάθει με ποιους Έλληνες συναδέλφους του είχε συναντηθεί την ίδια μέρα ο Γερμανός δημοσιογράφος και ποιοι ήταν οι πληροφοριοδότες του κατά την προετοιμασία των ερωτήσεων.

Ανέφερε δε, υποστηρίζει ο κ. Μάρτενς, το όνομα ενός γνωστού Αθηναίου δημοσιογράφου.

 «Ο ΣΥΡΙΖΑ επικοινώνησε με Έλληνες δημοσιογράφους και ρώτησε εάν είχαν μιλήσει “με τον Γερμανό”», αναφέρεται στο άρθρο.

«Όταν αρνούμαι επανειλημμένα ότι συναντήθηκα με γνωστό δημοσιογράφο της εφημερίδας “Καθημερινή”, η Μπαντογιάννη επανέρχεται» λέει ο κ. Μάρτενς, ρωτώντας τον εάν είναι βέβαιος ότι δεν είχε μιλήσει την ίδια μέρα με κάποιον από την “Καθημερινή”».

 «Εάν ο Αλέξης Τσίπρας και οι άνθρωποί του αποκαλούν έναν δημοσιογράφο “ανήθικο”, ο οποίος τους φέρνει αντιμέτωπους με τις ίδιες τις δικές τους δηλώσεις, αυτό δεν λέει, τελικά, περισσότερα για τους ίδιους και τον πολιτισμό του δικού τους πολιτικού διαλόγου από ό,τι για εκείνον ο οποίος παραθέτει τα λεγόμενά τους;» καταλήγει το ολοσέλιδο άρθρο.

ΑΝΤΕ ΝΑ ΚΟΥΜΠΩΣΕΙΣ ΤΑ ΚΟΥΜΠΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΟΥ ΣΟΥ (ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ)...

Ρε πατραχείλη ανθρωποφάγε, φαίνεται το αράπικο... τσουτσούνι σου. Η ελληνοφάνεια σου μάρανε! Έλληνας δεν πρόκειται να γίνεις, ΠΟΤΕ! 
Διαβάστε παρακάτω μια γυμνή αλήθεια, γι' αυτόν τον τσόντα Έλληνα των συχαμερών και ελληνοφώνων ΜΜΕ, που μας τον ζήλεψαν και μας το πήραν οι Αμερικανοί (δόξα τω θεώ, ένας πατραχείλης λιγότερος), στους οποίους αμερικανούς οι δύο στους τρεις, πλέον, είναι ανθρωποφάγοι και αράπηδες!


Υπερήφανοι μόνο για τον Αντετοκούμπο;
Γράφει ο Ναπολέων Λιναρδάτος
Τα ΜΜΕ δεν σταμάτησαν να επαναλαμβάνουν το πόσο διδακτική είναι η περίπτωση του Γιάννη Αντετοκούμπο. Ήταν η εβδομάδα που αν κάποιος έκανε το λάθος να πιστέψει τα ΜΜΕ, θα είχε την εντύπωση ότι στην Ελλάδα τις τελευταίες  δεκαετίες έχει μεταναστεύσει μόνο ο κ. Αντετοκούμπο.
Με την υπόθεση Αντετοκούμπο δημιουργείται ένα ερώτημα: Τι ήταν αυτό που έκανε την συγκεκριμένη περίπτωση να είναι τόσο εξαιρετικά κατάλληλη σε ότι αφορά το θέμα της μετανάστευσης στην Ελλάδα; Γιατί, για παράδειγμα, δεν αφορά το μεταναστευτικό θέμα η περίπτωση του Αφγανού που έσπρωξε την φοιτήτρια στο γκρεμό στην Κέρκυρα; Γιατί δεν αφορά το μεταναστευτικό, η περίπτωση του Πακιστανού που σκότωσε το ζευγάρι  στο Αλιβέρι Ευβοίας, πρώτα τον σύζυγο και μετά την γυναίκα «όταν συνέθλιψε το κεφάλι της, στην αυλή του σπιτιού, την ώρα που εκείνη προσπαθούσε να ξεφύγει»;
Πόσο συχνά βλέπετε τα ΜΜΕ να ασχολούνται με το μεταναστευτικό κάθε φορά που συμβαίνει ένα ακόμα στυγερό έγκλημα με θύτη αλλοδαπό; Γιατί η καθημερινότητα του Έλληνα με τους φόνους, τους βιασμούς, τους ξυλοδαρμούς, τις ληστείες και τις κλοπές δεν αφορά την συζήτηση για το μεταναστευτικό; Γιατί το κόστος στον Έλληνα φορολογούμενο για την εκπαίδευση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των μεταναστών δεν δημιουργεί ρεπορτάζ και άρθρα για το μεταναστευτικό; Γιατί το γεγονός ότι Έλληνες γονείς δεν μπορούν να βάλουν τα παιδιά τους σε ένα παιδικό σταθμό, επειδή οι θέσεις είναι πιασμένες από παιδιά αλλοδαπών, δεν απασχολεί την κα Τρέμη και τον κ. Πρετεντέρη;
Γιατί η κα Τρέμη και ο κ. Πρετεντέρης δεν είναι υπερήφανοι και για τον Ιλίρ Κούπα και τους άλλους Αλβανούς δραπέτες που κυκλοφορούν ελεύθεροι από τον Μάρτιο; Έστω και αν συλληφθούν εντός της εβδομάδας, όλο και κάποιο παγκόσμιο ρεκόρ θα έχουν σπάσει. Γιατί δεν γεμίζουν τα στήθη τους με υπερηφάνεια μιας και το 63% των κρατουμένων στις φυλακές είναι αλλοδαποί;
(σ.σ.Σ: Και η Τρέμη και ο Πρετεντέρης, δεν θρήνησαν ακόμα ΚΑΝΕΝΑ θύμα δικό τους από αυτά τα λαθρομεταναστευτικά ποντίκια, ή δεν τους... γάμησε κανένας, γι' αυτό κελαηδούν κλέφτικα. Τα ίδια έλεγε κι ο Κούνδουρος, μέχρι να του χώσουν το μαχαίρι στο λαιμό. Τώρα τι λέει; πηγαίνετε να του πάρετε μια συνέντευξη...)
Η πικρή αλήθεια είναι ότι τα ΜΜΕ επιτρέπουν την συζήτηση για το μεταναστευτικό μόνο όταν νομίζουν ότι το γεγονός που καλύπτουν ωφελεί την πολυπολιτισμική τους ατζέντα. Έτσι η ειδική και σπάνια περίπτωση Αντετοκούμπο είναι καθόλα σχετική για το μεταναστευτικό, αλλά όχι η άγρια και αλματώδη αύξηση της εγκληματικότητας που αγγίζει σχεδόν κάθε Έλληνα.
Προσφάτως η Ελβετία πέρασε δρακόντειους νόμους για την λαθρομετανάστευση και νέους αυξημένους περιορισμούς στην χορήγηση ασύλου. Να σημειώσουμε εδώ, ότι η Ελβετία σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εμείς. Καμία χώρα στην Ευρώπη δεν αντιμετωπίζει το δικό μας πρόβλημα σε τόση μεγάλη έκταση και βαθμό. Παρόλα αυτά, η μια μετά την άλλη, παίρνουν αυστηρά μετρά για την ανακοπή της λαθρομετανάστευσης και τον επαναπατρισμό όλων όσων έχουν ήδη εισβάλει στις χώρες τους. Μόνο στην Ελλάδα, την χώρα με το μεγαλύτερο πρόβλημα απ’ όλους, είναι αποδεκτό από την κυβέρνηση, την πολιτική τάξη γενικότερα και τα ΜΜΕ να εισβάλει στην χώρα όποιος και όποτε θέλει. Μόνο στην Ελλάδα το να επιβληθεί ο νόμος και η τάξη, να αποφασίσουμε εμείς ποιος μπαίνει και πότε, να έχουμε μια μεταναστευτική πολιτική με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του Έλληνα πολίτη θεωρείται ρατσισμός.  
Η περίπτωση του κ. Αντετοκούμπο δεν είναι άσχετη με το μεταναστευτικό. Όμως, ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να μας πει ότι είναι αντιπροσωπευτική του όλου φαινομένου; Επίσης, κάθε λαθρομετανάστης που εισβάλει στην Ελλάδα δεν είναι απαραιτήτως ένας ακόμα στυγερός εγκληματίας. Δυστυχώς, όμως, ένας σημαντικός αριθμός είναι. Αν ελέγχαμε τα σύνορα μας, αν υπήρχαν αυστηροί περιορισμοί και έλεγχοι, αν επιλέγαμε εμείς ποιος μπαίνει και πως, τότε οι εξαιρέσεις του σήμερα θα ήταν ο κανόνας του αύριο. 

(σ.σ.Σ: Κάποτε αυτά τα σύνορα -που σήμερα έγιναν ξέφραγο αμπέλι- τα φύλαγε ο αρχιδάτος Ελληνικός στρατός. Και δεν έμπαινε κουνούπι. Σήμερα ο Στρατός αυτός, φόρεσε ζαρτιέρες και κυκλοφορεί με στριγγάκια στο διαδίκτυο. Ενώ οι στρατιωτικοί μας, κατά πως λέμε και στο χωριό μας, απλά, γαβανίζονται!.. Ή περιμένουν τον Γ'Π.Π., να αποδείξουν την αξία τους στα... αμερικανάκια του ΝΑΤΟ και των άλλων διεθνών βρωμο-οργανισμών!..)

ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΟΗΤΑ-ΓΑΜΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ...

Στην σκιά του Ανδρέα Παπανδρέου  
Ναπολέων Λιναρδάτος
Όσο και να θέλαμε να το αποκρύψουμε, η Νέα Δημοκρατία του σήμερα ανήκει στον Ανδρέα Παπανδρέου του χθες. Η σημερινή ηγεσία της ΝΔ δεν ευθύνεται γι’ αυτό το χάλι, από την άλλη δεν κάνει και τίποτε για να το αλλάξει.
Μετά από τρία χρόνια βάρβαρων φοροεπιδρομών και περικοπών επί δικαίων και αδίκων, επιτέλους η κυβέρνηση τόλμησε να κάνει και μια μεταρρύθμιση, το κλείσιμο της ΕΡΤ. Το αρχικό σχέδιο ήταν να μείνουν 700 και να απολυθούν με γενναιόδωρες αποζημιώσεις οι υπόλοιποι. Τελικά όλοι θα πάρουν αποζημίωση και το 80% των “απολυμένων” θα επιστρέψουν στην νέα ΕΡΤ. Με τέτοιους μεταρρυθμιστές τι θέλουμε τους λαϊκιστές.   
Η αλήθεια είναι ότι  οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι τράβηξαν το θέμα στα άκρα. Αλλά η υποχώρηση της ΝΔ ήταν πολύ μεγαλύτερη από όσο θα έπρεπε. Αυτή η μεγάλη ήττα στο θέμα της ΕΡΤ δεν ήταν τυχαία. Όταν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ έσπρωχναν τον κ. Σαμαρά προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση δεν υπήρχε καμία άλλη δύναμη να τραβά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Οι βουλευτές και τα στελέχη της ήταν απλά αμέτοχοι.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, για τους βουλευτές και στελέχη της ΝΔ το όλο θέμα της ΕΡΤ ήταν απλά ένας πονοκέφαλος. Στην καλύτερη περίπτωση μια ίσως υποχρέωση στην τρόικα, ή στην χειρότερη, μια έκφραση ιδιοτροπίας του πρωθυπουργού. Οι πολίτες που παραδοσιακά ψηφίζουν ΝΔ είναι κάπως πιο μπροστά σε αυτά τα θέματα, αλλά ο κομματικός μηχανισμός είναι πλήρως ταγμένος στον πασοκικό κρατισμό του Ανδρέα Παπανδρέου. Γι΄αυτό έχουν και τόσο μεγάλη αγάπη στον Κώστα Καραμανλή, τον αρχηγό της ΝΔ που εξέφρασε με απίστευτη πληρότητα το Παπανδρεϊκό όραμα για την Ελλάδα εκτοξεύοντας στα ύψη τις δαπάνες, τον δανεισμό και τους διορισμούς του κράτους. Παρεμπιπτόντως, την εποχή του κ. Καραμανλή το χαράτσι της ΕΡΤ αυξήθηκε 30%, και οι εργαζόμενοι σε αυτή κόντεψαν τις 6.000.
Το μέσο στέλεχος της ΝΔ είναι εμποτισμένο με τις αρχές του Παπανδρεϊκού λαϊκισμού. Η βασική αρχή του στελέχους είναι η εκμετάλλευση του κρατικού μηχανισμού για προσωπικό όφελος, αυτό που μετράει είναι οι διορισμοί, οι προμήθειες, οι παντός είδους διευθετήσεις και διευκολύνσεις. Κάπου εκεί προσδιορίζονται τα όρια της πολιτικής. Το φιλελεύθερος και συντηρητικός είναι απλά ταμπέλες για να ξεχωρίζουμε από το παραδίπλα μαγαζί. Εξάλλου αρχές και πιστεύω είναι η δουλειά της αριστεράς. 
Ο μηχανισμός της ΝΔ μπορεί να θέλει να συνεχίσει τα πράγματα ως έχουν, αλλά οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Όσοι έχουν απομείνει να εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορούν να συντηρούν τα εκατομμύρια των υπαλλήλων του κράτους, τους συνταξιούχους, τους άνεργους και τον υπόλοιπο οικονομικά ανενεργό πληθυσμό της Ελλάδας. Το θέμα είναι απλό, η αριθμητική δεν βγαίνει.
Η Ελλάδα έχει μια και μοναδική έξοδο από την κρίση. Να μειωθούν οι δαπάνες τους κράτους για να μπορέσουν να μειωθούν οι φόροι και οι εισφορές ώστε η να αυξηθεί η ζήτηση για εργασία στον ιδιωτικό τομέα. Να μειωθεί ο κρατικός παρεμβατισμός και η γραφειοκρατία, να ανοίξουν οι αγορές ώστε να μπορούν να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα από μικρούς, μεσαίους και μεγάλους σε όλους τους τομείς χωρίς να χρειάζεται η ειδική παρέμβαση πρωθυπουργού, ή υπουργού, ή οποιανδήποτε άλλου κρατικού παράγοντα. Όλα αυτά θα έπρεπε να έχουν γίνει χθες.
Τρία χρόνια μετά από την “επίσημη” έναρξη της κρίσης ακόμα προσπαθούμε να δούμε πως θα διατηρήσουμε την Ελλάδα που χρεοκόπησε. Όποιος όμως επαγγέλλεται ότι τα πράγματα μπορεί να μείνουν ως έχουν, λέει ψέματα στους Έλληνες πολίτες - ψέματα που αγγίζουν τα όρια της εθνικής προδοσίας. Αν δεν γίνουν μεγάλες αλλαγές, κι΄αν δεν γίνουν γρήγορα, η ελληνική σοβιετία θα συνεχίσει να είναι μια χώρα παραγωγής φτώχειας και απόγνωσης.
Η πολιτική τάξη είναι τόσο ανίκανη που στο τέλος δεν αποκλείεται να έχουμε τις αρνητικές συνέπειες του μνημονίου αλλά και την τελική καταστροφή μιας άτακτης χρεοκοπίας. Το “καλό” σενάριο, βάση των σημερινών δεδομένων, είναι ο αργός και οδυνηρός θάνατος μιας Ελλάδας της επαιτείας. Στην σκιά του Ανδρέα Παπανδρέου δεν υπάρχει ελπίδα ούτε για την Νέα Δημοκρατία, ούτε και για την Ελλάδα.