Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

ΤΡΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΟΣ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΥ

Η Νέα Δημοκρατία προδίδει τους ψηφοφόρους της
Οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να αισθάνονται οι περισσότερο προδομένοι Έλληνες της σύγχρονης ιστορίας. Συνεχώς ψηφίζουν ένα κόμμα που ανελλιπώς το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να τους πετά στον κάλαθο των αχρήστων μετά τις εκλογές.
Κάποτε διαβάζαμε ότι ο «Αντίπαλος του Σαμαρά δεν είναι ο Γιώργος, είναι ο «εκπασοκισμός» της κοινωνίας» και ότι προτεραιότητα της νέας ηγεσίας θα ήταν ο «αποΠΑΣΟΚισμός της ΝΔ». Η ΝΔ μετά από πολύ καιρό αποκτούσε μια ηγεσία - μας έλεγαν - που θα ήταν υπερήφανη για την αρχές και αξίες της παράταξης. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε μια σπάνια γι’ αυτόν στιγμή ειλικρίνειας είπε ότι η υπάρχουσα κυβέρνηση ακολουθεί την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ σε όλη αυτή την περίοδο της κρίσης ήταν η άγρια λεηλασία του ιδιωτικού τομέα προκειμένου να συντηρηθεί, όσο το δυνατόν, το κράτος διαφθοράς και σπατάλης που έκτισε από το 1981 και μετά. Τα πρώτα θύματα αυτής της πολιτικής ήταν οι επιπλέον 900,000 άνεργοι του ιδιωτικού τομέα. Η Νέα Δημοκρατία ακολουθώντας την παράδοση της στο να είναι ένας απλός διαχειριστής του Πασοκικού κράτους συνεχίζει τον πόλεμο εναντίον των ελεύθερων επαγγελματιών, της ιδιωτικής περιουσίας, της αποταμίευσης και της παραγωγικής εργασίας.
Ο βουλευτής της ΝΔ στην Β Αθηνών, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, έλεγε στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 ότι όσοι δεν έχουν να πληρώσουν το χαράτσι στα ακίνητα, «να τα πουλήσουν». Εν τω μεταξύ, ο κ. Τσοχατζόπουλος συνεχίζει να λαμβάνει δύο συντάξεις, και τα στελέχη της ΕΡΤ συνεχίζουν να παίρνουν το επίδομα των 300 ευρώ για καφέ... Πουλήστε το οικόπεδο σας για να στηρίξετε τον εξαιρετικό κ. Τσοχατζόπουλο στις δύσκολες στιγμές που περνάει και για να μπορεί ο κάθε κομματάνθρωπος της ΕΡΤ και να πίνει τα καπουτσίνο την υγειά σας. Το μεσημέρι της Κυριακής «Ένας 23χρονος Πακιστανός συνελήφθη για τη δολοφονία του 56χρονου γυναικολόγου και της 54χρονης συζύγου του, στη βίλα τους στο Αλιβέρι Ευβοίας. Ο δράστης τους σκότωσε εν ψυχρώ για να τους ληστέψει.» «Ο συλληφθείς, στην κατάθεσή του στους αστυνομικούς, περιέγραψε με ψυχρότητα και με λεπτομέρειες το πρωτοφανές σε αγριότητα έγκλημα που διέπραξε. Πρώτα σκότωσε τον άντρα και στη συνέχεια συνέθλιψε το κεφάλι της γυναίκας, στην αυλή του σπιτιού, την ώρα που εκείνη προσπαθούσε να ξεφύγει.» Την ίδια ημέρα στο Παγκράτι ηλικιωμένος 77 χρονών βρέθηκε μαχαιρωμένος μέσα στην μέση του δρόμου. Αυτά και η είδηση για την συμμορία των αλλοδαπών με τα καλάσνικοφ στην Κόρινθο ήταν τα νέα του Σαββατοκύριακου. Θα θυμάστε εκείνη την “μακρινή” εποχή που μια δολοφονία συντάραζε το πανελλήνιο και απασχολούσε τα ΜΜΕ και την κοινωνία για εβδομάδες; Στην νέα πολυπολιτισμική Ελλάδα που επιδεικνύει μια μοναδική ανοχή στα εγκλήματα που διαπράττουν Έλληνες και αλλοδαποί, η τιμή της ανθρώπινης ζωής έχει πέσει θεαματικά. Αλλά μην ξεχνάτε ότι αυτό που απασχολεί σύσσωμη την ελληνική πολιτική τάξη τις τελευταίες εβδομάδες είναι ο “αντιρατσιστικός” νόμος. Μπορεί κάθε εβδομάδα να διαπράττονται δεκάδες εγκλήματα, κυρίως από λαρθομετανάστες εναντίον Ελλήνων, αλλά αυτό που πραγματικά προβληματίζει τους Έλληνες πολιτικούς και τα ΜΜΕ είναι τα 200+ συμβάντα ρατσιστικής βίας. Γιατί ακόμα δεν τους έχει απασχολήσει γενικά το θέμα της εγκληματικότητας, κανείς δεν ξέρει. Γιατί μέχρι στιγμής κανένας δεν έχει προτείνει αυστηρότερες ποινές για δολοφονίες, βιασμούς, ξυλοδαρμούς, ληστείες κτλ - που παρεμπιπτόντως θα ίσχυαν και γι’ αυτούς που εγκληματούν για ρατσιστικούς λόγους - κανείς δεν ενδιαφέρεται να εξηγήσει ή να δικαιολογήσει. Όλη η πολιτική τάξη, όλα τα ΜΜΕ, ασχολούνται τις τελευταίες εβδομάδες με το πως θα πείσουν τους Έλληνες πολίτες για την αναγκαιότητα στο να νομοθετήσει η Βουλή τα “εγκλήματα” γνώμης. Δεν τους ενδιαφέρουν οι δολοφονίες, οι βιασμοί, οι ληστείες και οι κλοπές - αν πείτε όμως κάτι που μπορεί να εκληφθεί από κάποιον ως ρατσιστικό σχόλιο, τότε, ουαί και αλίμονο. Στην Γαλλία, χώρα πρωτοπόρος στην λογοκρισία, η Μαρίν Λεπέν θα οδηγηθεί στα δικαστήρια γιατί σε «συγκέντρωση το 2010 στη Λυών είχε συνδέσει την εικόνα της προσευχής των Μουσουλμάνων στους δρόμους της Γαλλίας με αυτήν της κατοχής των Ναζί και είχε τονίσει πως δείχνει ότι οι Μουσουλμάνοι έχουν κάνει τη δίκη τους κατοχή στη χώρα, όπως οι Γερμανοί κατά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.» Προσεχώς παρόμοιες δίκες και στην Ελλάδα, γινόμαστε Ευρώπη επιτέλους! Η Νέα Δημοκρατία φάνηκε, προς στιγμήν, ότι δεν θα επέτρεπε να περάσουν και άλλοι νόμοι λογοκρισίας στην Ελλάδα. Μπορεί και πάλι να μην θέλησε να δώσει μια δημόσια μάχη για τις υποτιθέμενες αρχές και αξίες της, αλλά κρυπτόμενη πίσω από διαρροές που φανέρωναν φτηνό τακτικισμό του τύπου «αυτά τα νομοθετήματα θα ωφελήσουν την Χρυσή Αυγή», έδινε την εντύπωση ότι δεν θα έβαζε την υπογραφή σε μια απαράδεκτη επίθεση στην ελευθερία του λόγου. Όμως ο κ. Σαμαράς, και μετά από πιέσεις του εβραϊκού λόμπι όπως διαβάσαμε στο Βήμα και την Καθημερινή, έκανε στροφή στο θέμα και τώρα θα φέρει το δικό του “αντιρατσιστικό” νομοσχέδιο. Ο νόμος του κ. Σαμαρά θα απαγορεύει στους πολίτες να έχουν διαφορετική άποψη από εκείνη του κράτους για το ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους ναζιστές. Για να δικαιολογηθεί η ύπαρξη του νομοσχεδίου προστέθηκαν και μερικές γενοκτονίες εναντίον ελληνικών πληθυσμών. Το θέμα είναι ότι ένα αστικό κόμμα θα πρέπει να υπερασπίζεται το δικαίωμα του κάθε πολίτη να πιστεύει ότι θέλει για ιστορικά γεγονότα, είτε ο πολίτης λέγεται Κωσταντίνος Πλεύρης, είτε λέγεται Μαρία Ρεπούση. Δεν μπορούμε να λέμε ότι έχουμε δημοκρατία όταν θα έχουμε δικαστές να κρίνουν τις πολιτικές πεποιθήσεις και τις εκτιμήσεις μας για ιστορικά γεγονότα. Ντροπή κ. Σαμαρά. Όσο για τους βουλευτές της Νέα Δημοκρατίας τρία ερωτήματα: 1) Ας υποθέσουμε ότι οι ευαισθησίες σας για διάφορα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σας επιτρέπουν να πετάξετε την ελευθερία του λόγου στα σκουπίδια, πως δικαιολογείτε την απουσία των εγκλημάτων του κομμουνισμού από την επικείμενη νομοθεσία σας; 2) Βάση ποιου κανόνα ηθικής τα εκατομμύρια θύματα του ναζισμού αξίζουν νομικής “προστασίας” αλλά τα εκατομμύρια θύματα του κομμουνισμού όχι; 3) Όταν έτσι φτύνετε τους ψηφοφόρους σας, να θεωρήσουν ότι βρέχει;


Καλώς ήρθατε στην νέα πολυπολιτισμική Ευρώπη
Η πραγματικότητα, όπως την βιώνουν οι Ευρωπαίοι πολίτες, βρίσκει τον τρόπο να σπάει την σιωπή των ΜΜΕ και να διακόπτει την ροή της εικονικής ομαλότητας που μεταδίδουν. Κρίμα που αυτό συμβαίνει συνήθως όταν ένας άνθρωπος έχει χάσει την ζωή του. Κρίμα που η έστω και μερική μετάδοση της πραγματικότητας μπορεί να γίνει μόνο μετά από κάποια ανθρωποθυσία.
Αναρωτιέται κανείς πόσες ανθρώπινες ζωές θα πρέπει να καταστραφούν πριν οι διοικούντες καταλάβουν ότι το πολυπολιτισμικό μοντέλο έχει αποτύχει. Αν κάτι θα έπρεπε να έχει γίνει κατανοητό εδώ και πολλές δεκαετίες στην γηραιά ήπειρο είναι ότι τα πειράματα που στρέφονται ενάντια στην ανθρώπινη φύση αποτυγχάνουν. Το πείραμα του φασισμού απέτυχε με θύματα 50 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. Το πείραμα του κομμουνισμού απέτυχε και αυτό έχοντας σφαγιάσει πρώτα 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Αν κάτι θα έπρεπε να έχουμε μάθει στην γηραιά ήπειρο είναι να αποφεύγουμε τις θεωρητικές και ιδεαλιστικές φαντασιώσεις της θολοκουλτούρας. Η ανθρώπινη εμπειρία και παράδοση θα πρέπει να είναι οι βασικές πηγές παραγωγής πολιτικής.

Οι δύο ισλαμιστές που αποκεφάλισαν τον 25χρονο Λι Ρίγκμπι πέταξαν το πτώμα του στην μέση του δρόμου και μετά κάλεσαν τους περαστικούς για να κάνουν δηλώσεις. Σταμάτησαν μάλιστα και ένα λεωφορείο προσκαλώντας τους επιβάτες να πάρουν φωτογραφίες και βίντεο με τα τηλεφωνά τους. Η αστυνομία πήρε τον χρόνο της για να κάνει την εμφάνιση της.
Γράφτηκε ότι ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία της Βρετανίας ο αριθμός των αστυνομικών υπερβαίνει αυτών των στρατιωτών. Πριν αναρωτηθείτε γιατί με τόσους πολλούς αστυνομικούς πήρε αρκετό χρόνο για υπάρξει αστυνομική αντίδραση στο συγκεκριμένο συμβάν, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι όλοι αυτοί οι αστυνομικοί πολεμούν νύχτα και μέρα το έγκλημα. Για παράδειγμα μετά τον σφαγιασμό του 25χρονου Λι Ρίγκμπι, η βρετανική αστυνομία έκανε τρεις απανωτές συλλήψεις. Οι πρώτες δύο για σχόλια στο twitter και η άλλη για σχόλιο στοfacebook. Ο λόγος για αυτές τις συλλήψεις ήταν «κακόβουλες επικοινωνίες» που δυσφημούσαν την μουσουλμανική θρησκεία.
Οι έρευνες για τα σχόλια άρχισαν τις 3:20 π.μ., λίγο αργότερα και μέσα στην άγρια νύχτα η αστυνομία εισέβαλε στις κατοικίες των υπόπτων για να κάνει τις συλλήψεις. Θα πρέπει να σας ενημερώσουμε ότι η Βρετανία ανήκει στις χώρες εκείνες που η κα Φώφη Γεννηματά χαρακτηρίζει ως «την πρωτοπορία αντιμετώπισης της ρατσιστικής βίας». Έτσι οι βρετανικές αρχές έχουν στήσει ένα μεγάλο και περίπλοκο μηχανισμό παρακολούθησης των απόψεων των πολιτών, που παρεμπιπτόντως, έχει προχωρήσει και πέρα από την αστυνόμευση ιδεών. Για παράδειγμα, οι τοπικές αρχές διέταξαν την Beverley Akciecek, ιδιοκτήτρια του καφενείου Snack Shack, να αλλάξει απορροφητήρα γιατί η μυρωδιά του μπέικον προσέβαλε τους μουσουλμάνους περίοικους. Εν τω μεταξύ, η Βρετανία τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μια ραγδαία και δραματική αύξηση της εγκληματικότητας. Μάλλον θα χρειάζονται περισσότερους νόμους λογοκρισίας.
Όπως μας “ενημερώνουν” τα ελληνικά ΜΜΕ χρειάζεσαι επίσης και ένα μεγάλο και γενναιόδωρο κράτος πρόνοιας για τους μετανάστες. Αν και ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών στην Βρετανία ζει από το κράτος πρόνοιας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το βρετανικό κράτος δεν είναι τόσο γενναιόδωρο όσο τα σκανδιναβικά.Ή μάλλον θα πρέπει να το ξεχνάμε, γιατί γεγονότα στην Σουηδία την εβδομάδα που πέρασε δημιουργούν κάποιες δυσκολίες για την μέχρι πρότινος εικονική πραγματικότητα των ΜΜΕ.
Μετά τις ταραχές και τις ολονύχτιες οδομαχίες στην Σουηδία επί σειρά ημερών, τώρα η αφήγηση για τον σκανδιναβικό μοντέλο αλλάζει, και όπως μας ενημέρωνε το δελτίο του ΣΚΑΙ την Πέμπτη, ή το Βήμα της Κυριακής μερικές μέρες μετά, «Η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός γεννούν την οργή» στην...Σουηδία. Να σημειώσουμε εδώ ότι η ανεργία στην πόλη των ταραχών είναι 8% και ότι το σουηδικό κράτος παρέχει σε κάθε μετανάστη από την πρώτη στιγμή, δωρεάν στέγαση, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν εκπαίδευση και μια σειρά επιδομάτων. Αλλά ίσως όλα αυτά να μην είναι αρκετά, ίσως να χρειάζονται και οι Σουηδοί περισσότερους νόμους λογοκρισίας. Θα μπορούσαν ίσως να δανειστούν από τους Βρετανούς αυτό το εγχειρίδιο παρακολούθησης με τον κωδικό 1984, κάποιου εν ονόματι Τζορτζ Όργουελ.

Πίσω στα δικά μας, την Κυριακή το πρωί στην Κέρκυρα, Αφγανός στην προσπάθεια του να ληστέψει μια Ελληνίδα φοιτήτρια την έσπρωξε σε γκρεμό. Η φοιτήτρια τραυματίστηκε σοβαρά και «διακομίστηκε στο νοσοκομείο του νησιού, όπου νοσηλεύεται.» Υποθέτω ότι όταν ξαναβρεί τις αισθήσεις της, θα είναι υπερήφανη που ζει σε μια χώρα όπου η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έχουν επικεντρωθεί τις τελευταίες εβδομάδες στο να περάσουν ένα νόμο λογοκρισίας, τον λεγόμενο“αντιρατσιστικό”.

Το μεγάλο ψέμα του κ. Ρουπακιώτη
Όσο πιο αντιδημοκρατική είναι η ουσία ενός νόμου, τόσο πιο αναγκαία γίνεται η διαστρέβλωση της αλήθειας για την υπεράσπιση του. Στο νόμο λογοκρισίας που θέλει να περάσει η κυβέρνηση, η αλήθεια είναι κάτι περισσότερο από περιττή, είναι πολιτικά ύποπτη και θεσμικά επικίνδυνη.
Το βράδυ της προηγούμενης Δευτέρας η σύντομη ενασχόληση της εκπομπής Ανατροπή με το νόμο λογοκρισίας της κυβέρνησης ήταν εξαιρετικά αποκαλυπτική. Όχι βέβαια όπως θα το ήθελαν ο οικοδεσπότης της εκπομπής ή ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτης. Άθελα τους και οι δύο κατέδειξαν το πόσο επικίνδυνος είναι ο προτεινόμενος νόμος.
Ο κ. Ρουπακιώτης προσπαθεί να δικαιολογήσει την πρόταση του συγκεκριμένου νόμου ως μια υποχρέωση που προκύπτει από μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το 2008. «Η ελληνική Πολιτεία έχει χρέος να καταθέσει αυτό το νομοσχέδιο» θα δηλώσει στην Ανατροπή ο κ. υπουργός. Επιεικώς, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η παραπάνω δήλωση είναι εκ πρώτης όψεως μια μισή αλήθεια, που όμως καταλήγει, επί της ουσίας, να είναι ένα μεγάλο ψέμα.
Ναι η απόφαση αυτή του Συμβουλίου είναι δεσμευτική για την Ελλάδα, αυτό όμως που δεν θέλει να ξέρετε ο κ. υπουργός ότι η δέσμευση αφορά το αποτέλεσμα και όχι τα μέσα. Η επιλογή για το αν θα ψηφισθεί νέος νόμος, πως θα είναι αυτός ο νόμος, ή εάν ένα κράτος επιλέξει να κάνει άλλες τροποποιήσεις εδώ και εκεί σε άλλους νόμους ή άλλα μέτρα, όλα αυτά, είναι στην διακριτική ευχέρεια της κάθε κυβέρνησης. Όταν ο κ. Ρουπακιώτης λέει ότι «Η ελληνική Πολιτεία έχει χρέος να καταθέσει αυτό το νομοσχέδιο» απλά ψεύδεται. Φαντασθείτε πόσο διαφορετική θα ακουγόταν η αλήθεια: Ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε κάτι, και εμείς καταλήξαμε σ’ αυτό.
Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα για τον κ. Ρουπακιώτη αν κάποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει αυτή την περιβόητη δεσμευτική απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Έτσι στο άρθρο 7 αυτής της απόφασης διαβάζουμε ότι «Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο δεν συνεπάγεται υποχρέωση των κρατών μελών να λαμβάνουν μέτρα που αντιβαίνουν προς τις θεμελιώδεις αρχές τους σχετικά με την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την ελευθερία της έκφρασης, ιδίως την ελευθερία του τύπου και την ελευθερία της έκφρασης σε άλλα μέσα ενημέρωσης, όπως προκύπτουν από τις συνταγματικές παραδόσεις ή τους κανόνες που διέπουν τα δικαιώματα, τις ευθύνες και τις διαδικαστικές εγγυήσεις για τον τύπο ή άλλα μέσα ενημέρωσης.»
Ο κ. Ρουπακιώτης καταλήγει σε ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο που ψευδώς το χαρακτηρίζει ως εκ των άνω υποχρέωση και το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την καταπάτηση των συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών του συνεταιρίζεσθαι και την ελευθερία της έκφρασης, έστω και αν ξεκάθαρα η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου λέει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι αναγκαίο.
Ο κ. Πρετεντέρης δεν μπορούσε να φαντασθεί ότι υπάρχουν κάποιοι που αντιδρούν σ’ αυτόν το νόμο. Χωρίς να φαίνεται ότι έχει ασχοληθεί με τα του νόμου (εξάλλου ποιος δημοσιογράφος έχει το χρόνο να ελέγχει τι κάνει μια κυβέρνηση όταν το Mega βάζει τόσο ωραία τούρκικα σήριαλ) δεν μπορούσε να δει καμία αντίδραση. Η αλήθεια είναι ότι αν καταλαβαίνεις τις αντιδράσεις στην ελληνική κοινωνία αποκλειστικά και μόνο μέσω της πολιτικής τάξης και τα περί αυτής διαπλεκόμενα ΜΜΕ, τότε ναι δεν υπάρχουν αντιδράσεις σ’ αυτό το νομοσχέδιο, εκτός αν είσαι Χρυσαυγίτης, μισαλλόδοξος και ρατσιστής.
Με στρατιωτική πειθαρχία, σ’ αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν όλα ανεξαιρέτως τα καθιερωμένα ΜΜΕ, με μια απίστευτα ομοιόμορφη και ταυτόσημη κάλυψη του νόμου λογοκρισίας, ως σαν να μην πρόκειται για δημοσιογράφους που υποτίθεται πρέπει να ελέγχουν τι λένε και τι κάνουν οι πολιτικοί. Παίρνουμε μια γεύση αυτό τον καιρό πως λειτουργούν τα ΜΜΕ σε αυταρχικά καθεστώτα, όπου όλα τα ΜΜΕ έχουν την ίδια άποψη και όπου αυτή η άποψη είναι ακριβώς ίδια με την επίσημη άποψη του κράτους.
Στην εκπομπή ο κ. Παφίλης του ΚΚΕ κινήθηκε εκτός γραμμής του συνταγματικού τόξου*, λέγοντας ότι τέτοιοι νόμοι χρησιμοποιούνται για να διώκονται κομμουνιστικά κόμματα και κομμουνιστές σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Και ο κ. Γιάννης Μηχελάκης (παρεμπιπτόντως, ο μόνος ως τώρα βουλευτής της ΝΔ που έχει το θάρρος να αντιταχθεί στο νόμο λογοκρισίας) ρώτησε αν θα μπορούσε η ερώτηση του στην Βουλή, όπου σημειώνει ότι η λαθρομετανάστευση έχει αυξήσει την εγκληματικότητα, να θεωρηθεί ως μια δήλωση μίσους και να διωχθεί. «Γι’ αυτό υπάρχουν δικαστές» απάντησε ο κ. Πρετεντέρης.
Θέλεις να κάνεις μια πολιτική δήλωση, αλλά αναρωτιέσαι τι μπορούν να σου κάνουν οι δικαστές. Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά.
*Σύμφωνα με τα συμβατικά ΜΜΕ το ΚΚΕ ανήκει στο λεγόμενο συνταγματικό τόξο. Μπορεί ανοιχτά και χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό το ΚΚΕ να λέει ότι δεν αναγνωρίζει το σύνταγμα και τους νόμους, και είναι υπέρ της “ταξικής” πάλης, στις διάφορες μορφές της..., αλλά είναι αριστερό κόμμα οπότε οφείλουμε να το κρίνουμε με άλλα μέτρα και σταθμά. Έτσι είναι οι δημοκρατίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: